Macam Mana Nak Cari Jodoh di Malaysia?

900k ahli di sana sedang mengunggu anda di Baitul Jannah. Mungkin.. jodoh awak ada sana.

Daftar Sekarang!

sibodoh dan sibangang 2

 

Malam ini. Suasana gelap gelita, angin memainkan peranan. Begitu juga alam, semua mengikut aturan Tuhan. Tempat yang sama. Tempat tunggu bas kata makhluk ini, datang awal. Eh? Awal? Satu makhluk sampai awal, satu makhluk lagi sampai sedikit awal. Optimis kata manusia....ptuihhhh!!!. abaikan. Manusia memang begitu.

Sibodoh:................

Sibangang: kenapa diam?

Sibodoh: bosan, tadi aku tolong perempuan ni kemaskan katil. Dia maki. Sedih aku.

Sibangang: lain kali jangan ambik tahu hal manusia. Aku nak tanya ni, macam mana kau boleh masuk tempat ni?

Sibodoh: aku? Macam mana aku boleh masuk tempat ni...macam mana....macam manaaaa.....

Sibangang: shhhhhhh......diam2 sikit, nanti manusia dengar.

Sibodoh:manusia bangsat

Sibangang: yeee....kita tau manusia bangsat. Nak cerita ke tak nak?

Sibodoh: sebab percubaan mengenal diri. Tujuh kali.

Sibangang: mengenal diri?

Sibodoh: ha’a aku panggil mengenal diri. Manusia panggil membunuh diri.

Sibangang: uihhh banyak tu? cerita la....pembaca manusia nak baca ni.

Sibodoh: ada tujuh cerita. Nak yang mana? Satu je boleh aku cerita.

Sibangang: laaa.....macam tu pulak? Aku pilih yang ke tujuh la. Sebab beckham no tujuh.

Sibodoh: siapa tu? Budak baru ke?

Sibangang: kau bodoh, mana kenal. Ceritalah.....

Sibodoh: kau pun bangang. Ingat aku tak kenal beckham ke? Ok ceritanya bermula beberapa bulan lepas. Masa tu aku tolong hantarkan donat nenek aku, kat satu warung Wak Dol. Biasalah pagi2 kereta takde, aku bawak la laju. Kawasan pinggir bandar la katakan. Semua kereta aku potong, kira aku lah juara pagi tu. Dengan tersenyum aku sampai ke warung Wak Dol. Aku letak bekas donat, susun dan siap. Tiba2 ada suara riuh rendah kat warung sebelah. Yang aku dengan “pencuri2”. Aku tengok semua orang menuju ke sana berlari. Aku start motor nak tengok sama, tapi tiba ada budak lari ke arah aku. Orang menjerit “tangkap dia”, aku apa lagi tekan minyak dan langgar. Melambung jugak budak tu. Malang nasib dia.

Sibangang: woooo hebat. Teruskan.

Sibodoh: tapi lebih malang aku.

Sibangang: apahal? Motor ko rosak?

Sibodoh: tak yang aku langgar tu bukan pencuri, tapi orang kampung yang kejar pencuri. Budak SPM pulak tu. Pencuri dah lari melepasi aku. Aku yang tak perasan. Orang kampung semua halau aku. Aku mana tau. Bangsatkan?

Sibangang: memang. Ko buat apa pastu?

Sibodoh: aku apa lagi, pergi kat bukit kawasan rumah aku. Dengan motor, aku undur beberapa tapak. Baru je aku nak tekan minyak......ada suara panggil. Wak Dol rupanya, duit donat dia cakap aku belum ambik.

Sibangang: laa.....

Sibodoh: aku ambik je duit kat dia, terus dia pegang aku kuat2. Dengan tiba2 pulak muncul beberapa orang kampung dari semak pegang aku dan ikat. Diorang hantar aku ke balai. Pendek cerita, aku sampai kat sini.

Sibangang: hmmmmm.......Tapi bagi aku takpe, ko kan bodoh.

Sibodoh: bangang la ko ni. Memang kisah benar. Dah la jom balik

Sibangang: ko rasa bosan tak cerita ko tu?

Sibodoh: jomlah balikkk....

Sibangang: tapi bas tak sampai lagi?

Sibodoh: esok boleh lagi tunggu

Dalam hidup ini ada yang dilahirkan untuk menjadi hero/heroin. Ada yang dilahirkan untuk menjadi pembantu hero/heroin. Dan ada juga yang dilahirkan untuk menjadi anti hero/heroin. Selamat malam.

Baca perbualan

Cerpen-cerpen Berkaitan

Semua cerpen-cerpen Fantasi

Cerpen-cerpen lain

Perbualan

Perbualan

Want to join the conversation? Use your Google Account

  • Tiada komen lagi.

Cerpen-cerpen lain nukilan pemuja

Read all stories by pemuja