Macam Mana Nak Cari Jodoh di Malaysia?

900k ahli di sana sedang mengunggu anda di Baitul Jannah. Mungkin.. jodoh awak ada sana.

Daftar Sekarang!

Alahai Sombong

 


Saya bukan sengaja nak bagi keluar ayat yang tu dari mulut saya.

Tak tau lah macam mana ayat tu secara A.U.T.O.M.A.T.I.K nya keluar dari mulut.

Minta maaf Encik Mat. Bukan sengaja nak buat awak jadi bahan gelak kawan-kawan awak. Hehe. Rasa bersalah pula.

 

Nampak awak tadi. Terus rasa nak tegur awak. Sebagai tanda minta maaf kononnya.

Tapi bila saja dah dekat dengan awak, lidah jadi kaku. Nak senyum pun susah.

Hanya mata yang main peranan. Bagi pandangan ‘Hai’. Tapi tak tau lah kalau awak nampak pandangan tu mengatakan ‘Hai’.

Tapi awak senyum tanpa pandang saya balik. Marah kot. Agaknya.

 

Okay! Saya memang dah tekad. Malas lah nak jadi si gadis ‘Keep in Touch’ ni.

Jadi, bila saja nampak awak, buat deh ja lah. Memang menjadi tekad tu.

Masa tu saya dan kawan terkejar nak berdiri hampir dengan pintu dewan.

Dalam kelam kabut tu saya perasan awak ada dekat dengan pintu tu juga.

Dah pasang tekad, kena ikut lah kan. Jadi, buat sombong lah apa lagi.

Awak pun macam tu juga. 2X5 = . Hurm.

 

Mata fokus tengok rakan buat pengumuman atas pentas. 

“ Soalan yang keluar.. blah..blah..blah..” Mata masih lekat dengan cik annoucer

“ Wooo…” Mata dah alih pandang sekumpulan pelajar lelaki sebelah kiri dewan.

Tetiba saya jadi malu. Apasal? Huh! Mata awak pandang saya. Atau saya perasan?

Rupanya awak ada dalam kalangan pelajar – pelajar lelaki tu. Cepat – cepat saya pandang hadapan balik.

Apasal pula saya jadi malu ni? Sejak bila? Ya Allah, tolong saya..

 

Banyak lagi tempat kosong ni. Senang sikit nak pilih. Okay! Area tu sesuai. Perfect!

Mata dah melilau tengok pelajar – pelajar yang lain masuk. Mood separuh happy separuh malas.

Tetiba mood berubah sepantas kilat. Mood ‘Alahai’. Awak dan kawan awak duduk selang satu row dengan saya.

Huh! Agak dekat. Malasnya. Tambah malas bila saya dah pandai curi – curi tengok awak.

Benda yang saya sangat – sangat tak suka. Apa ni? Ada sekali tu awak toleh belakang.

Masa tu saya tengah tengok awak. Alahai, kelam kabut saya alih pandang ke hadapan.

Malunya kalau tertangkap. Lepas tu saya dah tak nak tengok awak lagi. Pengajaran.

Mesti awak sangka saya minat dengan awak kan? Saya pula ingat macam mana, ya? Huh, jangan lah benda tu.

 

Masa tu saya dan kawan tercegat di tepi tangga dewan. Bingung kelas mulai jam berapa.

Dalam bingung – bingung tu tetiba ja… 

 

Pangg!! Satu hentakan kaki ‘disengajakan’ berlagu tepi kaki kiri saya yang tengah syok landing atas anak tangga pertama.

Mata selamba pandang gerangan empunya kaki. 

 

Alamak! Awak lagi. Apasal terjumpa lagi ni? Saya tengok awak. Tak tau lah kenapa.

Mungkin saya masih berharap yang awak akan tegur saya lagi dan sesi minta maaf dapat dilaksanakan.

Egoisnya! Tapi malangnya awak lalu macam tu ja di tepi saya.

Huh! Rupanya awak dah jadi macam apa yang awak kata kepada saya.

Sombong!

 

Betul. Awak dah jadi sombong. Tadi kita terserempak depan pintu kedai stationery.

Awak tengok saya. Saya tengok awak. Tapi cepat - cepat awak alih pandangan. Saya pula pandang ja. Membisu.

Memang betul lah awak dah jadi saya dan saya jadi awak.

 

SOMBONG.

 

Mesti awak dah label saya ni sombong. Susah sangat nak cakap minta maaf. Egois!

Okay, saya insaf. Tak nak sombong lagi. Tapi bukan dengan awak. Dengan orang lain.

 

Mungkin sampai helaian ini saja kisah pasal awak?

 


Okay! Saya dapat tahu awak P.L.A.Y.E.R

Ketooiiing!!

Nasib. Kadang - kadang sombong tu berbaloi juga.

Baca perbualan

Cerpen-cerpen Berkaitan

Semua cerpen-cerpen Cinta

Cerpen-cerpen lain

Perbualan

Perbualan

Want to join the conversation? Use your Google Account

  • Tiada komen lagi.

Cerpen-cerpen lain nukilan cikazira

Read all stories by cikazira
No stories.